اثربخشی باغبانی درمانی بر سلامت عمومی و عزت نفس سالمندان مقیم آسایشگاه

اهداف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی باغبانی درمانی بر افزایش عزت نفس و سلامت عمومی سالمندان مقیم آسایشگاه انجام شد. مواد و روش ها: روش تحقیق حاضر نیمه آزمایشی و طرح آن پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه سالمندان مقیم آسایشگاه های تهران در سال 1392 بودند که 24 نفر از آنان به روش در دسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند و سپس در دو گروه کنترل و آزمایش به روش کاملا تصادفی گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه عزت نفس کوپر اسمیت و سلامت عمومی (ghq) استفاده شد. ملاک های ورود کسب نمره پایین در آزمون عزت نفس و سلامت عمومی و ملاک خروج نیز انصراف هر کدام از اعضاء از ادامه همکاری در تحقیق بود. گروه آزمایش در معرض 13 جلسه آموزش باغبانی قرار گرفت و تجهیزات باغبانی توسط محقق در اختیار آن ها قرار گرفت. سپس هر دو گروه دوبار پرسش نامه های مذکور را پس از پایان دوره باغبانی درمانی (پس آزمون) و سه ماه پس از آن (پیگیری) تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری صورت گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین میانگین های نمرات سلامت عمومی و عزت نفس گروه آزمایش در مراحل پس آزمون و پیگیری نسبت به مرحله پیش آزمون تفاوت معنادار وجود داشت. به عبارت دیگر باغبانی درمانی توانسته است سلامت عمومی و عزت نفس سالمندان مقیم آسایشگاه را به طور معناداری (0/10>p) افزایش دهد. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان می دهد که باغبانی درمانی هم باعث افزایش سلامت عمومی و عزت نفس سالمندان مقیم آسایشگاه می شود و هم به عنوان یک درمان غیردارویی و کم هزینه برای سایر گروه های بیماران نیز پیشنهاد می گردد.